Tuesday, July 01, 2008

กลอนๆๆ

อลิซา เบทตี้ สาวศิลศาสตร์
ชอบมาปาด หน้ารถ civicฉัน
ชอบมาอ่อย msn ฉันทุกวัน
ญ ก็ดัน ชอบมายุ่ง ด้วยทุกที

ถ้ากล่าวถึง ความใน จากอดีต
เหมือนเส้นขีด แบ่งกัน ไว้สองสี
ด้วยสีหนึ่ง คือความสุข ข้างในมี
แต่อีกสี เป็นความทุกข์ ข้างในทรวง

ใครบ้างเล่า ที่จะสุข สมทุกอย่าง
ใครบ้างเหล่า ที่จะเศร้า หมองทุกสิ่ง
ใครบ้างเหล่า ที่จะนิ่ง เป็นอาจิน
สิ่งทุกสิ่ง ล้วนมีไว้ เปลี่ยนแปลงไป

มันอยู่ที่ ตัวเรา ใช่คนอื่น
มันอยู่ที่ ใจเรา หรือสิ่งไหน
มันอยู่ที่ จิตเรา นำพาไป
มันอยู่ที่ ตรงไหน ใครบอกที


ปล. ขอเขียนเพิ่มหน่อย เดี๋ยวมีคนเข้าใจผิด คือว่า กลอนนี้ได้แรงบันดาลใจมากเพื่อนผมเอง (อั๋น)

No comments: